สองพันห้าร้อยห้าสิบหก (๒๕๕๖)

เหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมง (จากที่เขียน) ก็จะเป็นปีใหม่ตามสากลโลกละ ตั้งแต่ขึ้นปี 1 ก็คิดว่าชีวิตในช่วงข้ามปีเก่ากับใหม่ของข้าพเจ้าก็ไม่ได้มีความหวือหวาเหมือนแต่ก่อน ส่วนใหญ่ไม่อยู่บ้านเล่นคอมข้ามปีก็โดนครอบครัวลากไปเที่ยวแล้วไปจบที่บ้านย่าเสมอ ซึ่งปีนี้ก็เช่นกัน… เขียนบล็อกอยู่ที่บ้านย่าด้วย AIS 3G (น้ำตาจะไหล ของเค้าดีจริงๆ T^T) ซึ่งมันก็ซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้แหละ ก็หวังใจว่าปีใหม่ต่อๆ ไปจะได้เปลี่ยนมุมมองตามชีวิตที่อยากจะทำกับเค้าซักที อยากไปกระโดดข้ามปีที่ลาว หรือไปหนาวข้ามปีที่ดอยไหนซักแห่ง คนอื่นอาจจะเขียน Year In Review ของแต่ละคนไปละว่าที่ผ่านมาเขาทำอะไรบ้าง สำหรับของเราก็รอไปก่อนนะ พอดีอยากลองฝีมือทำเว็บเจ๋งๆ ซักหน่อย คาดว่าไม่เกินอาทิตย์นี้จะเสร็จ แต่ก็สรุปเป็นคำพูดหน่อยนึงก็ได้ว่า “ปีมหาโหด” ทั้งปีได้พักแบบเที่ยวจริงๆ ไม่กี่ครั้งเองมั้ง ทำ Senior Project กับฝึกงานนี่ก็จะไม่มีแรงละ (อ่านบันทึกเด็กฝึกงานได้ที่นี่) แถมเป็นปีที่เคราะห์ซ้ำกรรมซัดแบบเต็มสตรีมมาก หลังตรุษจีนแก้งชงปั๊บ ป่วยแบบจะตายเลย (สาระเลยนะ มีวันนึงตัวร้อนแบบจะระเบิดอะ นอนบนเตียงไมาได้เลย เหงื่อออกแฉะไปหมด) กลางปีมรสุมโปรเจค ก่อนฝึกงานรถล้มเย็บไป 3 เข็ม นะ… พอเราผ่านพ้นเรื่องเรียนมาตามที่พ่อแม่คาดหวังไว้ให้มีวิชาชีพติดตัว หลายคนอาจจะแบบ เฮ้ย! จบแล้ว สบายแล้ว หางานทำได้แล้วสิ […]