สวัสดีปี 2561
สวัสดีเอื้อยอ้ายทุกท่านที่ยัง subscribe บล็อกนี้อยู่ครับ คิดว่าอาจจะมีบางท่านแอดฟีดบล็อกนี้ไว้ใน Reader มันก็คงไปโผล่ที่ไหนซักแห่งแน่ๆ 555 แล้วก็ขอสวัสดีปีใหม่ทุกท่านอีกครั้งนะครับ ปีจอโฮ่งๆ พุทธศักราช 2561 หรือคริสตศักราช 2018 หรือ รัตนโกสินทร์ที่ 237 หรือ (พอแล้ว!) ปีนี้ขอให้มีความสุขมากๆ กันถ้วนนะครับ 🙂 โอ้โห… พอเหลือบไปมองตัวเลข post ในบล็อกแล้วก็พบว่า ไม่ได้เข้ามาเขียน 1 ปีเต็มๆ … วดฟฟฟฟฟ ก็ไม่ได้หายไปไหนมาหรอกครับ งานมันเยอะ แล้วก็จัดการตัวเองไม่ได้เลยปีที่แล้ว เละเทะสุดๆ ถ้าใครแว๊บๆ เข้ามาเมื่อปีก่อนก็จะเห็นว่าบล็อกมันเละๆ ซักพักมันก็เปลี่ยนธีมอีกละ ซักพักมันก็มีบทความประหลาดๆ มาจากไหนวะ นั้นแหละครับ… ความสันดานเสียของผมเอง แบบ เอ้ะ เข้ามาละ แก้ๆ ไม่ทำแม่งละ ปิดจอ พอเปิดมาใหม่ จะแก้ธีมใหม่ ไม่เอาละ พอ อยู่เงี๊ยะ! ปีที่แล้วบล็อกก็เลยตายห่าสนิทไปเลย ฮืออ
สองพันห้าร้อยห้าสิบหก (๒๕๕๖)
เหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมง (จากที่เขียน) ก็จะเป็นปีใหม่ตามสากลโลกละ ตั้งแต่ขึ้นปี 1 ก็คิดว่าชีวิตในช่วงข้ามปีเก่ากับใหม่ของข้าพเจ้าก็ไม่ได้มีความหวือหวาเหมือนแต่ก่อน ส่วนใหญ่ไม่อยู่บ้านเล่นคอมข้ามปีก็โดนครอบครัวลากไปเที่ยวแล้วไปจบที่บ้านย่าเสมอ ซึ่งปีนี้ก็เช่นกัน… เขียนบล็อกอยู่ที่บ้านย่าด้วย AIS 3G (น้ำตาจะไหล ของเค้าดีจริงๆ T^T) ซึ่งมันก็ซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้แหละ ก็หวังใจว่าปีใหม่ต่อๆ ไปจะได้เปลี่ยนมุมมองตามชีวิตที่อยากจะทำกับเค้าซักที อยากไปกระโดดข้ามปีที่ลาว หรือไปหนาวข้ามปีที่ดอยไหนซักแห่ง คนอื่นอาจจะเขียน Year In Review ของแต่ละคนไปละว่าที่ผ่านมาเขาทำอะไรบ้าง สำหรับของเราก็รอไปก่อนนะ พอดีอยากลองฝีมือทำเว็บเจ๋งๆ ซักหน่อย คาดว่าไม่เกินอาทิตย์นี้จะเสร็จ แต่ก็สรุปเป็นคำพูดหน่อยนึงก็ได้ว่า “ปีมหาโหด” ทั้งปีได้พักแบบเที่ยวจริงๆ ไม่กี่ครั้งเองมั้ง ทำ Senior Project กับฝึกงานนี่ก็จะไม่มีแรงละ (อ่านบันทึกเด็กฝึกงานได้ที่นี่) แถมเป็นปีที่เคราะห์ซ้ำกรรมซัดแบบเต็มสตรีมมาก หลังตรุษจีนแก้งชงปั๊บ ป่วยแบบจะตายเลย (สาระเลยนะ มีวันนึงตัวร้อนแบบจะระเบิดอะ นอนบนเตียงไมาได้เลย เหงื่อออกแฉะไปหมด) กลางปีมรสุมโปรเจค ก่อนฝึกงานรถล้มเย็บไป 3 เข็ม นะ… พอเราผ่านพ้นเรื่องเรียนมาตามที่พ่อแม่คาดหวังไว้ให้มีวิชาชีพติดตัว หลายคนอาจจะแบบ เฮ้ย! จบแล้ว สบายแล้ว หางานทำได้แล้วสิ […]